Toen ik op de Grafische MTS in Amsterdam zat van 1973 tot en met 1978 gingen we vaak naar het Stedelijk Museum.
De meestal grappige nutteloze machines van Tinquely waren niet alleen een uiting van pure speelsheid en een drang om het publiek te vermaken. Tinguely geloofde dat de maatschappij en het leven aan voortdurende beweging en verandering onderhevig zijn. Relaties, waarden en oordelen staan nooit vast.
Eigenlijk is Jean Tinguely altijd de jongen van twaalf jaar gebleven.
Meta II 1970-72, opgesteld in het Stedelijk Museum Amsterdam is een constructie die zich voort sleept als een Sysiphus onder een ijzingwekkend en oorverdovend gesnerp en gekletter. En het leuke was om de machine telkens weer aan te zetten door met je voet op de rode pedaal te gaan staan waarop het zinloze beweeg en gerammel herbegon.
- Login om te reageren