De plaatselijke regenmaker Uwilingiyipapa is door een woedende menigte gelyncht, nadat hun lemen hutjes en gewassen door hagelstenen zo groot als struisvogeleieren waren vernield. Hij had gedreigd met zijn magische scepter regen, storm en hagelbuien op te roepen als het volk niet meer respect voor hem toonde…
‘Al dat gelul, wat kan mij dat nou schelen.’ Hij zat in zijn rookstoel te genieten van een fantastische sigaar en schakelde de radio uit. Om hem heen lagen klonten gemorste as. Zijn stropdas, die nat was van de tomatensoep, trok sporen over zijn niet meer zo smetteloze witte overhemd. In de hoek van de kamer lag zijn verkreukelde smokingjasje. Natuurlijk stond de asbak niet op zijn plaats.
Hij drukte zijn sigaar, die niet meer wilde branden, tot een peuk op het behang. Zijn glas met rum was leeg. Het werd de hoogste tijd om naar bed te gaan, waar zijn vrouw lag te slapen.
‘Wordt het toch nog gezellig’ was het laatste wat hij dacht, voordat hij het evenwicht verloor en met zijn hoofd door de glazen plaat van de salontafel met het verchroomde onderstel stootte.
- Login om te reageren