Parels

‘Krijg de schijt,’ zei hij met iets triomfantelijks, als had ie zojuist de hele verzameling Thunderbirds plaatjes eindelijk compleet. ‘Dit is muziek voor de vulusbak,’ en hij zeilde de langspeelplaat de deur uit van zijn slaapkamertje op driehoog.

En daar gingen de Parels van Flevoland met onder andere Hans & Hans, Tante Leen, Koiboi Anton & de Rekels (met de wereldhit Huilen is voor jou te laat), de balkondeur door, langs het kolenhok, over het metalen hekwerk waartegen een plastic golfplaat stond te klapperen, alsof ie applaudisseerde, op vleugels van muziek de lucht in. Even leek of die zwarte schijf, waarop het goudkleurige embleem nog eenmaal vonkte in de zon, zou afdalen naar de straat waaruit de zomerse drukte opsloeg, als de lucht van een versgedraaide bolus van een nogal grote hond. Maar dan ging de plaat reeds omhoog, steeds hoger, tot boven het dak van de lagere school aan de overkant, en zeilde vandaar alsmaar voort en voort in steeds wijdere spiralen de sloot in en uit het oog.

Even later gevolgd door een LP van Het Urker Vrouwenkoor en Alle 13 Fout met gevoelige Friese chansons. Hij was er zo klaar mee. Nadat ie die hele teringzooi uit zijn verleden over de rand van het balkon had geworpen begon hij deze dag met een goed gevoel, en als het aan hem lag zou dat nooit meer overgaan.