Die ochtend werd ik bruut uit mijn slaap gehaald. ‘Michel je moet me helpen de Franse koks hebben ontslag genomen en ik heb twaalf reserveringen voor vanavond.’ Jezus daar stond ik dan; amper vijfentwintig jaar en een mond die overliep van koken. Ik heb die avond voor de gasten een gerecht met twintig wilde eenden gemaakt. Vele jaren later heb Ik na deze escapades het vak geleerd van een Italiaanse kok en zijn ‘buddy’ Segafredo, een dwergpapagaai die het leuk vond om over de gasten als laagvlieger te fungeren.
In Utrecht kwam ik in de gelegenheid om te koken met 3 sterren koks uit Frankrijk, dit waren koks van Roger Verger (leerling van Bocuse) uit de buurt van Nice. Na twee maanden kreeg ik de beste beoordeling en werd er gevraagd om als chefkok een vaste aanstelling te aanvaarden. Tijdens mijn vakanties in Italië heb ik het basis principe van de Italiaanse keuken geleerd. Als mijn vriendin Agnese haar schort voorbond veranderde zij in een echte mamma en als haar man Alphonso in de zomer op een oude gasbrander in de garage zijn zelfgekweekte tomaten inkookte, dan viel er bijna niet meer te werken door de rijke geur van verse tomaten.
Een van de vaste bezigheden tijdens mijn vakantie was dat ik samen met Alphonso duifjes de nek omdraaide en dat wij samen met een glas grappa onder de veren zaten om er vervolgens door Agnese Pigeone in Barollo te laten maken. We bespraken de gerechten aan de keukentafel, terwijl zijn nichtje op de vleugel klassieke muziek speelde en op de televisie in de achtergrond leden van de Camorra voetbalden met het afgezaagde, bloederige hoofd van een vermoorde rivaal.
Italië is een wonderbaarlijk mooi land waar ook gekookt wordt met de meest eenvoudige ingrediënten, volgens aloude tradities en met wat de seizoenen en de streek aan verse producten te bieden hebben. Maar sommige fantaseren dat ik gezocht wordt door de FBI en dat ik ondersteboven slaap als een vleermuis. Alles wat zeker is dat ik de kok ben van KookieBizar en Michel Ditzel heet.
- 25 weergaves