Ome Ab

Hij bewoog zich traag door de open ruimte en soms zat hij achter een plant. Hij keek vaak naar buiten. Iedereen kon zijn bewegingen volgen, al werd er niet steeds op hem gelet. Soms was er bezoek.

’s Nachts bleef er altijd wel een lichtje bij hem branden. Niemand zag hem ooit slapen. Kwam je ‘s nachts onverwachts bij hem langs dan kon je hem als geëlektrificeerd in korte driftige bewegingen zien rondgaan. Zijn leven leidde hij in een glazen huis. Ome Ab noemden ze hem, een tropische vis in een aquarium op een gesloten afdeling van verpleegtehuis De Noorderzon.