Naar Terug

Op station Amsterdam Centraal hoorde ik een Duitser praten over das fantastische Schiff Batavia in Lelystadt.

Ik had er weleens van gehoord maar was er nog nooit geweest. Vandaag had ik een vrije dag en het besluit was gauw genomen. Zeven minuten later zat ik al in de trein en keek door het raampje naar de kille mistflarden.

De reis ging langs Diemen. Ik ken iemand die er vrij onlangs naar toe is verhuisd en daar nog elke dag spijt van heeft. Nee, in godsnaam, blijven zitten besloot ik en verder reden we alweer, in de richting van Weesp.

Op mijn mobieltje zag ik dat Weesp al voor 1355 een aarden en houten omwalling had. Op 20 mei verleende Willem van Beieren, de graaf van Holland, stadsrechten aan Weesp en hop ook dit stadje reden we voorbij en verder, almaar verder richting Almere.

We reden langs Almere Poort, -Muziekwijk, - Centrum, - Parkwijk, - Buiten & - Oostvaarders en daarna langs het natuurgebied Oostvaardersplassen, waar zoveel ophef over is in de media wat betreft het afschieten van al die zielige hertjes. In Lelystad Centraal stapte ik uit en nergens een schip te bekennen. Ik rilde van de kou  in mijn dunne jas. Hoe ver zou het lopen zijn naar dat fantastische Schiff? Vast heel lang. Instinctief deinsde ik achteruit, maar net op dat moment hoorde ik een klap en een wanhopige kreet. Ik draaide me om en zag een dik meisje van een jaar of 14 met grote bange ogen en een enorme bos haar op haar hoofd haar gevallen telefoon oprapen. Het glas was verbrijzeld. ‘Nee…’, kreunde ze. Bezwerend drukte ze op de knopjes, maar het scherm bleef donker. Ze begon te huilen met schreeuwerige uithalen. ‘Ik had hem pas net’, snikte ze. ‘Van mijn oppasgeld gekocht en 100 euro van mijn oma.’

Ik had zo’n medelijden met haar. Ik heb altijd wel wat geld bij me voor noodgevallen, want tegenwoordig pin ik alles. Ik zei tegen haar ‘Hier heb je 60 euro voor je telefoon, daar kan ie vast wel voor gerepareerd worden.’ Ze pakte het geld uit mijn hand en liep naar haar vriendinnetje en zei ‘Nou nog effe proberen bij die ouwe mevrouw bij de lift.’

Ik stapte de eerst volgende trein in naar Amsterdam, en ging onderweg naar terug waar ik vandaan kwam.