De auto van Coolblue stopt voor het hek en er stappen twee mannen uit met een grote doos. Ze lopen naar meneer J. van den Heuvel toe, die bezig is het tegelpad schoon te vegen. Hij was vroeger een veelgevraagde concertpianist, maar nadat hij zijn carrière verzopen en versnoven had leeft hij nu in de anonimiteit.
‘We komen de breedbeeldtelevisie brengen zei een van de mannen.
‘Daar is mij niets van bekend. Weten jullie zeker dat jullie hier moeten zijn.’
Ze zetten de doos op straat en een van hen pakt een formulier uit zijn borstzak en zegt ‘Dit is het adres dat kan niet missen.’
Meneer Van den Heuvel bekijkt het formulier en zegt ‘Dat heb ik niet besteld. Nee, neemt u dit maar terug, dit komt niet in mijn huis. Ik heb er al eerder een gehad.’ Hij stapt zijn huis binnen en sluit voor de verbouwereerde bezorgers de deur. De chauffeur belt aan en het enige wat gebeurt is dat meneer Van den Heuvel het rolgordijn in de keuken neerlaat.
Meneer Van den Heuvel wenst geen contact te hebben met de narigheden en het nieuws van de buitenwereld en hij meent dat hij gemanipuleerd wordt door de geheime boodschappen die in de zwarte balken vermeld staan op de televisie.
Nadat hij naar buiten heeft gekeken of de auto van Coolblue weg is veegt hij het tuinpad schoon. Hij maakt er een hoopje van en veegt dit op met stoffer en blik en gooit het in de vuilcontainer en hij gaat weer naar binnen. ‘s Avonds maakt hij het eten klaar en ‘s morgens staat ie weer op en zo vlechten de dagen zich aan elkaar.
- Login om te reageren