Kookiebizar

‘I am your guide in the wonderful world of Bert van Leeuwen. Bert likes to write stories, he started a few years ago the blog KOOKIEBIZAR’.

Hieronder volgt het interview wat ik met Bert van Leeuwen had, tezamen met een tweetal verhaaltjes.

Waar schrijf je over Bert?

‘Waarover ik schrijf? Mijn hobby’s, interesses en maatschappelijke onderwerpen. Ik schatte in dat de frequentie van mijn berichten heel laag zou zijn, maar dat idee-fixe is gelukkig achter de rug. De vormgeving had ook nog wat voeten in aarde en een column schrijven vind ik veel aardiger, maar dat was in de tijd dat ik nog geen blog had.’

STAR TREK

Ik stap m’n bed uit, ga douchen en poets m’n tanden, Hugo Boss op en klaar, schoon ondergoed en sokken. Ik kleed me aan en loop de trap af naar beneden en doe de deur open naar de huiskamer en ik sta op het Command Deck van het sterrenschip Enterprise. Ik ga op de stoel zitten van kapitein James T. Kirk. ‘Lekkere stoel trouwens en wat een prachtig uitzicht.’ Ik zeg tegen Hikaru Sulu, de piloot: ‘Waarom hebben ze zoveel moeite gedaan om mijn huis na te bouwen?’ Hij antwoordt: ‘Als cadeautje. U bent vandaag namelijk jarig.’ Dat was ik glad vergeten. Ik heb ook zoveel aan mijn hoofd.

Voor wie schrijft je?

‘Natuurlijk voor het grote publiek. Ik zei laatst nog tegen mijn collega, die wist dat ik een blog heb; ‘Over een tijdje zit je televisie te kijken en dan zie je mij op het Boekenbal lopen.'

DE BEVALLING

Het hoofdje zag een beetje blauw en de dokter sloeg met zijn grote lichtgele gummi handschoen op de kleine billetjes van de baby. Het kindje begon te schreien als scheurend papier. De arts keek de ouders aan en zei: ‘Dat wordt later een hele grote.’

Hoe zou je jezelf willen presenteren?

‘Een introductie, dat beloofd wat, wat zal ik daar nu over moeten schrijven. Mijn naam, dan denken ze; ‘Dat is die sukkel van de EO en dat trekt ook geen volle zalen. Dat ik op een VOC schip heb gewerkt. Dat moet vast zo’n gepensioneerde, baarddragende, rondklossende scheepstimmerman zijn die allerlei wijsheden uit zijn duimstok zuigt. Ik weet het niet meer,’ schreeuwde ik. ‘Hop, opnieuw. Ik heet Bert, 64 jaar en ik doe Woody Woodpecker na. Nee! Nee! Nee! Dat is het ook niet!!! Uiteindelijk kwam alles goed netzo als in elk sprookje. Mijn blog bestaat uit vloeiende zinnen, zo zacht als beton uit een bruine puntzak. Geef mij één zin en ik vertel wie je bent. Ik beloof spannende dingen en niets. Een blog als parels voor de zwijnen zo mooi.’