Inuit

In de film One Day in the Life of Noah Piugattuk wordt de geschiedenis van de Inuit teruggebracht tot één verwarrend gesprek op een sneeuwvlakte.

‘Geld? Waar heb ik geld voor nodig?’ zegt Noah Piugattuk, de oudste van een groep Inuit jagers in het hoogste noorden van Canada. Hij heeft nog nooit zoveel onzin gehoord. Piugattuk heeft niets nodig wat hij chronisch nimmer nooit gemist heeft.

Tijdens de jacht op zeehonden heeft Piugattuk bezoek gekregen van een ambtenaar eerste klasse Whiteman, een Canadees die hem met behulp van een tolk probeert uit te leggen dat de nomadische Inuit zich in permanente nederzettingen moeten gaan vestigen van de Canadese regering. Ze krijgen een houten huis met een kachel legt de regeringsambtenaar uit. Je kinderen moeten naar school. En jullie krijgen geld. Piugattuk wijst alles resoluut van de hand. Wat moet hij met geld, een vaatwasmachinebestendige ijsblokjeshouder met lila deksel van Tupperware, een burgerservicenummer of een koelkast. Zijn familie leeft van het land en ze komen niets tekort en wat moet hij de rest van zijn leven doen?

Nadat de oorspronkelijke bewoners van het Arctische noorden van Canada zich gedwongen in dorpen hadden gevestigd, verdwenen traditionele overlevingstechnieken uit beeld en strompelden moderne problemen als alcoholisme, zelfmoord en werkeloosheid hun leven in.

One Day in the Life of Noah Piugattuk is briljant in zijn eenvoud. De oogverblindende sneeuw is schitterend in beeld gebracht door Zacharias Kunuk in een film waar het culturele verschil tussen de gesprekpartners simpelweg niet overbrugbaar is.