Garry Is Zijn Microfoon Kwijt

Garry Eikelkramp

Garry had een pesthekel aan naalden. Niet aan allemaal, hij had niets tegen dennennaalden, maar hij kon niet tegen injectienaalden. Hij had altijd met tegenzin bloedonderzoeken, inentingen en zelfs antibiotica-injecties ondergaan, maar nu hield hij het niet langer. Hij moest naar de dokter.

Hij legde zijn hoofd tegen de stoel in de wachtkamer waar hij zat en deed zijn ogen dicht. Ze hadden wel een televisie neer mogen zetten of tijdschriften zoals bij de kapper, met popmuziek op de achtergrond.

‘Meneer Eikelkramp. Meneer Eikelkramp.’
Hij was even weggedommeld. De dokter stond in de deuropening en riep zijn naam. Nu keek iedereen in de wachtkamer hem ook nog aan. Hij stapte snel op en liep een beetje moeilijk achter de dokter aan naar zijn spreekkamer. Hij werkte voor de televisie, maar vandaag effe niet.

Garry zijn microfoon was verdwenen ondanks dat hij overal gezocht had. Batman heeft Robin, Superman z’n cape en Garry zijn microfoon, maar die was hij nu wel kwijt en dan ook nog die pijn in z’n kont. Het was me het dagje wel. Ze kwamen aan in de spreekkamer van de dokter en die zei ‘Gaat u maar zitten en vertel wat de klachten zijn.’ Daar had Garry toch wel enigszins moeite mee, maar na aandringen van de dokter nam hij plaats. Dokter Zeldenrust hernam het woord en zei ‘Ik zie het al.'

'Die bril is gewoon op uw hoofd getekend. Met zeep en water krijgt u hem er wel af.’