De Kerstman

De Kerstman

Het gebeurde steeds vaker dat de Kerstman in een café alvast een voor­schot nam op de komende pret, daarna kon hij nog slechts moeizaam de route naar het adres, waarheen hij vol frisse moed op weg was gegaan, hervinden.

De Kerstman sleepte zijn zak en een vers omgehakte kerstboom achter zich aan. Een man in hemdsmouwen achtervolgde de Kerstman en poogde op de kruin van de boom te gaan staan, terwijl hij in eindeloze herhaling uitriep: ’Die bomen maken zuurstof’.

Beneveld door herinneringen, nooit meer dan rafels, half voltooide zinnen, stemmen, kletskoekachtige beweringen door onderwijzers, in dialect zwetsende ooms of tantes uit de provincie, jeugdleiders of kleine middenstanders al dan niet op een middag in of bij een tuin of een benedenwoning gedaan dwarrelde in en om de Kerstman heen. De Kerstman klom omhoog naar het dak van de woning waar hij de arrenslee geparkeerd had en stapte in. Hij gaf gas en jankend kwam de slee naar voren. Yo-ho, Yo-ho.

De rendieren maakten vaart en kwamen van de grond. De arrenslee ketste tegen een schoorsteen en de Kerstman sloeg, door de schok, brakend met zijn voorhoofd door het wortelnotenhouten instrumentenpaneel. Met een enorme snelheid vlogen ze naar de maan, maar nu waren de rendieren onbestuurbaar en de opwaartse beweging ging over in een neerwaartse beweging. In een wolk van glitterstof kwamen zij juist achter de huizenrij, waar de petrochemische industrie stond, in een zee van vlammen en een fontein van zwarte, kolkende rook neer.

Door de enorme ontploffing was de hemel even bezwangerd met de resten van de Kerstman, de arrenslee, de rendieren en vele vrolijke cadeaus; trekpoppen, olijke pluche beertjes, spannende boeken, grappige fotolijstjes, poppenhuizen, treinbanen, computers, snoepgoed, bouwpakketten, geinige familiespellen, keyboards, laptops, radio’s, televisies, racebanen, zakmessen, bijtringen, make-up rugzakken, blokkendozen, bokshandschoenen, elektronische speelkeukens, plastic zwaarden, skateboards, klapperpistolen, drumstellen, scooters, multi-activiteiten tafels, computerspelletjes, schoolborden, metalen speelgoedauto’s, dvd’s, chocolade sigaretten, mobiele telefoons, haaraccessoires, complete ridder uitrustingen, lachzakken, cd’s, voetbaltafels, tinnen soldaatjes en balletdanseresjes van papier in een speeldoos. De Kerstman had miljoenen cadeaus in zijn arrenslee voor alle kindjes, die spoedig de aarde zouden bereiken. De brandweer was er snel bij, maar er viel niets te redden.

Voordat de Kerstman in rook opging zag hij zijn jeugd voorbij flitsen, het moment dat hij in een zomerkamp, ‘s avonds in de tent, voor het slapen voorlas uit een boek. Hierin stond dat sommige sterren zo ver weg waren dat het licht ervan duizenden jaren nodig had om onze aarde te bereiken. Na het uitblazen van de lamp en het vertrek van de gouwleider was hij terdege afgeranseld.

Het werd weer rustig en langzaam begon het te sneeuwen. De sneeuw bedekte alles, behalve de postbode die geesten uitblies en met roodgeaderde wangen zijn laatste ronde liep, want plicht verzaakt niet en moed verloren al verloren.

Uit een café ver­stierf het liedje ‘De Hoogste Tijd’ van een Nederlandse zanger, die later zijn heil had gezocht in Duitsland en daar in korte tijd ontzettend populair was geworden.