Aviodrome

Ik dacht nu ik met pensioen ben, laat ik nog wat leuks doen bij het Luchtvaartmuseum Aviodrome in Lelystad. Daar hebben ze vliegtuigen.

Ik verstuurde een mailtje dat ik vrijwilliger wilde worden bij het Luchtvaartmuseum Aviodrome. Het duurde wat lang voordat ik een uitnodiging kreeg, maar daarna ging het vrij vlot. Ik werd gebeld en de Vrijwilligers-coördinator zei dat ze hier nog maar net werkte en door de corona had het museum lag plat gelegen. We maakten een afspraak en ik vertelde haar dat ik wel wat wilde doen aan voorlichting en vormgeving, gezien mijn jarenlange ervaring en scholing. Toen ik aan kwam rijden viel het me op dat de bewegwijzering wel geoptimaliseerd mocht worden. Bij de ingang stonden twee vrijwilligers en ik zei: ‘Jullie zijn zeker de piloten.’ ‘De brokkenpiloten zult u bedoelen.’

Het bouwen van een vliegtuig leek me nog leuker, vooral omdat ik wel wat ervaring heb met hout en zo’n vliegtuigje uit WO 1 moet niet al te moeilijk zijn, want dat deden ze 100 jaar geleden ook al. Nieuw motortje erin en klaar is kees. Wat vlieglessen en daarna wat ballonen afknallen op het vliegveld in de buurt wat toch leeg staat. Maar het bouwen van vliegtuigen dat was meer iets voor de ingenieurs werd me vertelt en dat zijn, op mijn broer na, over het algemeen nogal saaie pieten. Dan maar in een astronautenpak over de maan lopen. Had ik ook nog niet gedaan.

De Scholing-coördinator zou contact opnemen met de Project-coördinator Tentoonstellingen en Evenementen en die stuurde me na vijf dagen een mailtje en lees de rest zelf maar in de hieronder gepubliceerde mailtjes:

Ik zal mij even voorstellen. Ik ben 25 jaar en ben Project-coördinator Tentoonstellingen en Evenementen bij Aviodrome. Mijn collega heeft mij uw email adres en gegevens doorgegeven. U had aangegeven graag wat activiteiten te willen doen bij Aviodrome. Ik heb stage gelopen als vrijwilliger gids, educatie en was later museumdocent en heb op de afdeling sales en reserveringen gewerkt. Vorige week was mijn eerste week bij Aviodrome en ben ik nog veel aan het ontdekken. Momenteel heb ik nog geen werk liggen wat u mogelijk kunt oppakken. Zodra ik plek en werk vrij heb voor u, dan laat ik het u weten. 

Het is alweer twee maanden later en misschien heb je nu een beter inzicht of er in de toekomst werk voor mij is als vrijwilliger. Als dat niet zo is laat mij dan niet verder in onzekerheid. (Hierop kreeg ik geen gehoor en daarom schreef ik de Vrijwilligers-coördinator nog maar eens aan.)

Ik heb ooit een gesprek met u gehad over mijn bijdrage als vrijwilliger bij uw mooie bedrijf. Wellicht zou ik iets kunnen betekenen op het gebied van voorlichting c.q. vormgeving. De Projectcoördinator heeft 14-2-2022 contact met mij opgenomen met de volgende afsluitende zin: Zodra ik plek en werk vrij heb voor u, laat ik het weten. 11-4-2022 heb ik nog contact met haar gezocht, in de vorm van een mail met de vraag of dat moment al is aangekomen of als dat niet zo is; laat mij dan niet verder in onzekerheid. Daar heb ik nog steeds geen antwoord op gekregen. Mocht er niets in de situatie verandert zijn dan wil ik u bedanken voor de belangstelling en ga ik mijns weegs en zal ik jullie niet verder lastig vallen.

Ik heb net mijn collega gesproken en zij zal zo reageren op jouw mail, zij is een aantal dagen vrij geweest waardoor er wat achterstallige mail nog niet is beantwoord. 

Excuses voor de late reactie. Het is momenteel erg druk. Goed dat u erover mailt. Snap ik helemaal. Ik heb helaas geen werk voor u bij Aviodrome. Ik wens u veel succes! 
 
En zo begon en gelijktijdig eindigde hier mijn carrière bij Aviodrome, al moest ik er meer dan twee maanden geduld voor opbrengen.