Zarafra

Het Latijnse woord voor giraffe of giraf is camelopardalis, omdat het de gestalte van een kameel en de huid van een panter zou hebben. 

De giraffe was een van de vele dieren die verzameld en tentoongesteld werden door de Romeinen. De eerste in Rome werd door Julius Caesar meegebracht van zijn Afrikaanse veroveringen en aan het publiek getoond in 46 v.Chr. Tijdens de Middeleeuwen waren giraffen alleen bekend bij de Europeanen door het contact met de Arabieren.

In 1414 werd er een giraffe verscheept van Malindi naar Bengalen. Hij werd vervolgens meegenomen naar China door de ontdekkingsreiziger Zheng He en ondergebracht in een dierentuin. In 1486 werd een giraffe aangeboden aan Lorenzo de Medici mogelijk door de Egyptische sultan Qaitbay. Het dier veroorzaakte grote opschudding na aankomst in Florence, omdat het de eerste levende giraffe was die men sinds de oudheid in Italië zag.

Giraffen zijn stille dieren. Ze loeien niet, grommen niet, balken niet. Dat zwijgen maakt ze schilderachtig. Hun vlekken zijn flagstones en hun huid een terras. Bij een giraffe hoort een tuinameublement en een parasol. Hoewel een mannelijke giraffe al gauw 800 kilo kan wegen ziet hij er niet zwaar uit. Hij ziet er integendeel licht uit, inklapbaar en portable, als een statief. De giraffe is een verwoed wandelaar. Wanneer er een giraffe door mijn straat kuiert en ik in de slaapkamer sta op één hoog blijft hij meestal even staan om naar binnen te kijken. Nooit ontwikkelt zich dan een leuk gesprek, ten eerste natuurlijk omdat hij zo stil is, maar bovendien is hij mét al zijn nieuwsgierigheid intens verlegen.

De gouverneur uit Egypte schonk in 1826 een giraffe aan de koning van Frankrijk. Hij was de laatste echte koning van Frankrijk en hij droeg een kroon. De giraffe werd vanuit Alexandrië verscheept naar Marseille en heette Zarafra. Natuuronderzoeker Étienne Geoffroy Saint-Hilaire begeleidde haar in Frankrijk en zorgde voor schoeisel en een van dekens gemaakte dubbele, gele jas, voor de wandeltocht van 900 kilometer naar Parijs. Het duurde 41 dagen voordat ze in Parijs aankwamen, dat is bijna 23 kilometer per dag mitst er geen rustdagen waren, en in elk dorp of stad was ze een bezienswaardigheid en daar stak koning Karel X van Frankrijk zijn hand naar haar uit, er lagen een paar rozenblaadjes op. ‘Ben ik nu hiervoor helemaal uit Egypte gekomen?’ moet de giraffe gedacht hebben, maar ze heeft niets laten merken, schilderachtig zwijgend heeft ze die blaadjes uit de oude koningshand gegeten. Ze bleef in Parijs tot ze 18 jaar later stierf.