Vies Praatje

Aap

Ik kwam met een trein vol hoestende en niezende mensen uit mijn werk. Buiten regende het pijpenstelen. Het slechte weer spiegelde zich in de plassen.

Ik was toch wel een beetje bevreesd voor die corona uit China, waar elke dag over gedebatteerd wordt en anders wel voor die grappen: Een Heineken biertje met een mondkapje omringd door Corona biertjes. Dom vrouwtje die Corona biertjes laat weg lopen in het afvoerputje. Maar goed ik sta naast twee Engelse meisjes, erg wit en slechte gebitten, die dachten dat iedereen in het buitenland op het achterlijke schooltje heeft gezeten. Je kunt gewoon Engels praten zonder dat iemand het verstaat, behalve als je wat vraagt: dachten ze waarschijnlijk.

‘Mondkapjes helpen niet maar je moet wel goed je handen wassen,’ zei de dikste van het stel. De andere die een beetje op Wilma leek uit de populaire televisieserie uit het stenen tijdperk zei: ‘Ja, maar ik heb wratjes op mijn handen,’ en ze laat haar handen zien aan haar vriendin. Ik kijk mee waarop ze haar handen laat zakken.

‘Maar nu hoorde ik van mijn oma dat die wratjes weg gaan met urine… Ja,’ gaat ze verder ‘maar het werkt alleen met ochtendpies en daarom douche ik me ’s avonds’. Die dikke schoof nu wat verder van haar af en zei: ’Apen doen dat ook, maar dan om vrouwtjes aan te trekken.’ ‘ ‘s Avonds douchen?’ ‘Nee, over hun handen pissen.’