Bij Pont Neuf, Terrasson, Aquitaine werd ik van de weg gereden door agenten van Groupe d'Intervention de la Gendarmerie Nationale, kortweg GIGN.
GIGN is een antiterrorisme-eenheid van de Franse Gerdarmerie. Terrasson, voorheen Terrasson-la-Villedieu, is een Franse gemeente gelegen in het departement van Dordogne. Belangrijk centrum van de handel in walnoten, alpinopetten en stokbroden. De antiterrorisme-eenheid is te herkennen aan hun rode halflange cape en blauwe kepie.
Twee agenten van de GIGN hielden me staande en spraken mij in het Frans aan. Zij spraken alleen maar Frans en ik verstond er geen ruk van. Het enige wat ik met Frans heb is dat op zondag mijn vader nog weleens een plaat van hem draaide. Muziek van Frans Brügge op de blokfluit, begeleid door het carillon van de Oude Kerk te Amsterdam. Het was zeven uur in de ochtend en er was geen hond op de weg. Ik werd aangehouden omdat ik te hard reed, zeiden ze. Ik moest een boete van 500 euro betalen.
Met mijn armen omhoog gaf ik aan dat ik niets bij me had. Zij gingen me voor naar een betaalautomaat om te cashen, 500 euro, het maximaal te pinnen bedrag in het buitenland. Ik pin mijn geld. Een van de mannen schreef de bekeuring uit. De ander liep een rondje om mijn auto en stelde vast dat de auto uit Duitsland kwam. Ik had betaald en hij gaf mij een reçu, waarop een bedrag stond van 100 euro. De agenten zeiden geen woord meer en hielden demonstratief, met beide handen, hun pistoolmitrailleur voor de borst.
Ik boog beleefd en stapte in mijn auto, niet nadat de agent nog even met zijn staalbeslagen glimmende laars het achterlicht intrapte. Met de loop van zijn pistoolmitrailleur trok hij een diepe voren door de lak van mijn zwarte Golf. Terwijl ik weg reed, schoot ik mijn sigarettenpeuk door het open raam. Helaas tegen zijn uniformjasje. De klabakken hielden me wederom staande en haalden me uit de auto. Ze sommeerden mij om de auto in de rivier de Vezère te duwen. Nadat ik dat gedaan had zeiden ze ‘Au revoir’ en staken nog een van mijn sigaretten op. Ze grijnsden en mijn iPhone raakte ik kwijt toen bromsnor deze in de rivier gooide. De agenten rukten in met mijn autopapieren, paspoort en rijbewijs.
Ik was kapot, teleurgesteld en ik had zin in koffie en inmiddels begon het ook nog pijpenstelen te regenen. Gelukkig had ik nog wat geld op zak en in een café bestelde ik een café au lait, maar dat begreep de kelner niet en kwam terug met een paar flessen champagne en genoeg glazen voor alle klanten die op dat moment aanwezig waren en of ik maar wilde betalen. Het was nog een hele Tour om thuis te komen.
De laatste keer dat we met de auto op vakantie gingen naar Frankrijk hadden we Flappie mee. We namen altijd onze huisdieren mee. Een kom met goudvissen. De cavia Sesam, die los liep in de auto. Plotseling… een noodstop. We hoorden Piep. De cavia had zich verstopt onder het rempedaal. Het jaar daarop hadden we Flappie de schildpad mee en toen ik moest remmen reden we een ravijn in.
- Login om te reageren