Tina zonder hoofd

De kermis was afgelopen. Er brandde geen licht meer. De houten paarden stonden stil in het donker te wachten op de muziek en de brom van de motor die ze weer in gestrekte draf vooruit zou sturen.

De vlooien uit het vlooiencircus trokken nog een laatste maal hun huifkarretje rond of lagen zij al te slapen. Ik heb vlooien gezien die jongleerde met kleine balletjes en er was zelfs een vlooi bij die met een kanonnetje werd weggeschoten door een brandende hoepel. De menigte keerde huiswaarts en alleen achter de ramen van de woonwagens van de kermislui, de dikke man, wat toen nog een bijzonderheid was, evenals de vrouw met de baard, Robot Volta en Tina de dame zonder hoofd brandde nog licht.

Hallo, kermisgangers van vroeger. Het moet ongeveer in de jaren 1967 `68 geweest zijn op de kermis in Wormerveer. Een kermisattractie met als act Tina de vrouw zonder hoofd. Bij binnenkomst in de tent, zag je een vrouw zonder hoofd met wat slangen in haar hals. Alleen de spreekstalmeester voor de tent vond ik al amusant om aan te horen en te zien hoe deze man in zijn zwart jacket jasje en witte sjaal de mensen naar binnen lokte, met zijn spraakwaterval. Ik ken het hele verhaal wat die man toen afstak nog helemaal uit mijn hoofd. Op een feestje wil ik dit nog wel eens memoreren. Het ging dan als volgt:

‘Thans presenteren wij, voor het eerst hier in Wormerveer Miss Tina het meisje zonder hoofd. Miss Tina was fotomodel en tijdens het zwemmen werd haar hoofd er afgebeten door een reusachtige haai. Dames en heren, Miss Tina wordt gevoed met chemische preparaten en vloeibare voeding. Links de ingang en rechts de uitgang. Haalt u kaarten aan de kassa.’

Tina de dame zonder hoofd was een populaire goocheltruc die in de jaren zestig op kermissen werd uitgevoerd. Zoals het verhaal gaat, verloor de arme vrouw haar hoofd bij een vreselijk ongeluk, maar artsen konden haar in leven houden door het wonder van nieuwe wetenschappelijke technologie. Toen Tina werd tentoongesteld schrok ik me een ongeluk, het doek ging open en ik zag het hoofdloze bovenlijf van een vrouw met buisjes die van haar keel naar een apparaat liepen dat zogenaamd haar voedselinname controleerde.

Later ging ik samen met mijn vriendje nog eens naar een kermistent op de Dam in Amsterdam, naar de vrouw met de zes borsten en die lachte lief naar me. Haar vond ik wel veel aardiger, maar jammer genoeg had ze drie bh’s aan zodat we nog niets zagen. Al gauw stonden we weer buiten.