Spaarlamp

Volgens de tekst op het doosje zou de spaarlamp acht jaar meegaan, maar dat geloofde ik niet netzo als dat God de wereld in slechts zes dagen geschapen had, maar gelukkig niet in zeven dagen want anders moesten we elke dag van de week werken en hadden we nooit op zondag vrij gehad.

Ik liep naar de schuur, pakte een zwarte viltstift uit de onmisbare reparatiedoos van Simson met ventielslang, plakkertjes, drie bandenlichters, solutie en een stukje waterproof schuurpapier om de binnenband mee op te ruwen. Ik schreef de datum van de aanschaf op de lamp en gooide de lichtbron kapot. Dit om mijn stelling te bewijzen dat deze lamp nog geen dag mee ging in plaats van de beloofde acht jaar. Even later stapte ik uit de schuur naar buiten voor een goed gesprek met mijn vrienden Nico & Tine.

Ik stuurde de leverancier een dreigbrief van het incassobedrijf Nekschot naar aanleiding van de garantie voor zo’n lullig peertje en dat het al binnen 24 uur de geest had gegeven. De firma Nekschot bestaat alleen op papier en had verder niemand in dienst, maar ik had er wel een mooi logo en briefhoofd voor ontworpen. Ik ben tenslotte niet voor niets een van de beste grafische ontwerpers.

M’n moeder zei altijd ‘Hij doet wat met computers’ als haar gevraagd werd wat voor werk ik deed. En daar had ze gelijk in. Ik zat vaak achter de computer, maar omdat ik dan niks zag ging ik er voor zitten. Maar soms kom je zo toch tot iets zinnigs.

Er is niets makkelijker dan geen oorlog. Je hoeft er niets voor te doen. Je hoeft niemand dood te schieten, te martelen of te bombarderen. Toch jammer dat met deze kennis zo weinig gedaan wordt.