
De haiku bestaat gewoonlijk uit 3 regels van 5-7-5 lettergrepen. Hoe strikt aan dit stramien moet worden vastgehouden is voortdurend onderwerp van discussie. Toch zou ik hier niet te veel aandacht aan geven, want dit kan leiden tot een steriel gedicht. Aan de andere kant de meester toont zich in de beperking.
In de klassieke haiku komt iets naar voren dat met de natuur te maken heeft. In principe wordt er gewerkt met de lente, zomer, herfst, winter én Nieuwjaar. De moderne haiku gaat verder dan de natuur, het mag namelijk over alles gaan waar je oprecht in bent geïnteresseerd.
De bekendste haiku is die van Matsuo Bashô (1644-1694) en luidt:
Ach oude vijver
de kikker springt erin
geluid van water
In principe is het passen en meten wat betreft het schrijven van de haiku. De haiku is het resultaat van nauwkeurig waarnemen en liefdevolle zorg. Een haiku is niet zomaar een klein gedicht in drie lijnen met 5-7-5 lettergrepen elk. Even belangrijk is de verwondering en de haast kinderlijke verbazing die er uit spreekt. Haiku lezen wil zeggen; indrukken ondergaan met de sfeer en de gevoelens van het moment.
zingen, alsmaar zingen –
de dag is nooit lang genoeg
voor een leeuwerik
Matsuo Bashô
- Login om te reageren
- 3 weergaves