The End diende als finale voor veel van de meest opmerkelijke concerten van The Doors. De tekst is van Jim Morrison gezongen tijdens optredens in de nachtclub Whiskey A Go Go in Los Angeles in 1966.
Het nummer werd beroemd in de iconische openingscène van Francis Ford Coppola's film Apocalypse Now uit 1979, met beelden van de Vietnamoorlog. Ik heb die film weer eens in oogschouw genomen en de rol die Robert Duvall speelt vind ik wel heel fascinerend. Kort maar hevig. De ene personage in Apocalypse Now is nog gestoorder dan het andere. Luitenant-kolonel William Bill Kilgore (gespeeld door Robert Duvall) spant echter de kroon: hij is er op uit om zo veel mogelijk Vietnamezen aan flarden te schieten onder het genot van de Walkürenritt van Richard Wagner. De quote: I love the smell of napalm in the morning is een van de bekendste uit de filmgeschiedenis.
Ik heb geschreven over mijn grote liefde het schip Batavia, over mijn jeugd, mijn helden, alles wat ik verder te berde bracht en vogeltjes. Kleurige fragiele schepseltjes die zweven door de ijle lucht gevangen op aquarelpapier. Nu - jawel nu - is het moment gekomen dat deze blog langzamerhand van mij wegdrijft. Ik zwaai en bijt op mijn onderlip, terwijl ik hem als een stipje aan de horizon in het glinsterende water zie oplossen.
Het is mooi, zeer mooi geweest en op de achtergrond zingt Jim Morrison: 'It hurts to set you free. But you'll never follow me. The end of laughter and soft lies. The end of nights we tried to die'.
En zo eindigde 1 april 2021.
- Login om te reageren