Manfred von Richthofen had er enorm plezier in. Hij zou bijna vergeten dat daar beneden nog ergens de aarde was, waar zielige wezens rondkropen in de modder.
Het was lelijk en somber weer. Een fantastisch gezicht toen hij uit het wolkendek opdook in het zonlicht. Hij had het gevoel dat hij rustig uit zou kunnen stappen om wat te wandelen boven op de schapenwolkjes. Ze dreven als een eindeloze deken boven het slagveld.
Tussen de wolkenflarden zag hij een verkenningsvliegtuig. Manfred zette de motor uit en met de zon in de rug maakte hij een duikvlucht naar de nietsvermoedende bemanning. Verblind door het zonlicht zagen ze de Rode Baron niet. Het vliegtuig werd steeds groter en hij zag het rood-wit-blauwe embleem van de vijand. Eén druk op de knop en de munitie spoot uit zijn Spandau mitrailleurs. Hij gaf een tikje hoogteroer en zijn machine scheerde rakelings over zijn tegenstander. Heel even verlichtte een grote vuurbal de staalblauwe hemel. Hij keek achterom en zag een reusachtige rookpluim.
Nadat de Rode Baron tachtig overwinningen had geclaimd en evenveel en wellicht meer piloten had vermoord werd hij zelf op vijfentwintig jarige leeftijd om zeep geholpen, in een Wereldoorlog waar miljoenen slachtoffers zijn verminkt en gedood.
- Login om te reageren