De Scouting

Een hopman van een scoutinggroep heeft een kind in de leeftijd van 13 jaar bewerkt met een brandijzer tijdens een zomerkamp in België. Na het brandmerken ging het kamp gewoon verder, het slachtoffertje is niet naar een ziekenhuis gebracht of nader onderzocht door een arts. Na drie dagen kwam een bestuurslid langs, die de politie en justitie heeft ingelicht.
 
De kampbeul is daarop op non-actief gesteld. De woordvoerster van de Scouting weet niet wat de man bezield heeft om het jongetje te brandmerken. ‘We vinden het verschrikkelijk. Kinderen moeten bij ons veilig zijn,’ zegt zij.
 
Het begon als een spelletje. De kinderen moesten op een afstand blijven staan en de kampleiders deden net alsof ze de naar voren geroepen kinderen gingen brandmerken. Op het omhoog gehouden laken, dat verlicht werd door het kampvuur was het silhouet van de slachtoffertjes te zien. De mishandelde kinderen moesten hard schreeuwen om de andere waterscouts angst aan te jagen.
 
De verdachte bosrukker bracht één van hen zwaar lichamelijk letsel toe. Hij vond dat het jongetje een lesje had verdiend, omdat hij hem uitgescholden had, onheus bejegend noemde hij het. Het ijzer warmde de gauleider op in het vuur. Vervolgens drukte hij het brandmerk diep in de rug van zijn slachtoffer. Na het ontgroeningsritueel zou de jongen een echte zeeverkenner worden.
 
‘Je ziet en hoort het slachtoffer schreeuwen. Je gaat door’, zegt de rechter tegen de verdachte. ‘En dan zie je hem en hoor je hem heel hard gillen toen je het brandijzer in zijn rug duwde.’ Er werd geen arts ingeschakeld. De jongen liep zwaar lichamelijk letsel op.
 
De 44-jarige verdachte stond terecht voor de rechtbank en kreeg een gevangenisstraf van 7 maanden, waarvan 3 voorwaardelijk. Later werd de hopman alsnog vrijgesproken. Hij was alleen wat onvoorzichtig geweest, maar er was geen opzet in het spel, ondanks het witte pus dat uit de brandwonden van het slachtoffertje liep.