De experimenten van Dr. A. Lilienthal worden nader uitgesponnen in totaal drie verhalen. Hij werd in Bijeren en niet in Beieren geboren, zoals zo vaak wordt beweerd. Zijn ouders waren rijke katholieke industriëlen en al op de middelbare school had Lilienthal de ambitie om later beroemd te worden. Hij hunkerde naar roem en droomde ervan om ooit een belangrijke plaats in de samenleving te bekleden.
In het begin van de jaren dertig begon Lilienthal aan zijn studies geneeskunde en medische antropologie in München, Wenen en Bonn. Tijdens zijn opleiding maakte hij voor het eerst kennis met de eugenetica. Hij specialiseerde zich in rassenmorfologie en promoveerde tot doctor met een vergelijkend onderzoek van de onderkaak bij vier verschillende bijenrassen. ‘Rassenmorphologische Untersuchung des vorderen Unterkieferabschnitts bei Bienen.’
Vanaf eind mei 1943 werkte Dr. A. Lilienthal in een geheim laboratorium in Oostenrijk. Hier deed hij onderzoek naar bijen en in het bijzonder naar hommels. Zijn reputatie dankt Lilienthal vooral aan de ‘medische’ experimenten die hij op weerloze bijen uitvoerde. In naam van de wetenschap deed hij proeven die alle verbeelding tarten. Zo stelde hij bijen bloot aan extreme koude om te testen tot welke temperatuur een bij in staat was om te blijven vliegen. Testen waarbij hij bijen in vacuümkamers opsloot stonden ook op het programma. Hij stelde alles in het werk om een Duitse Überhummel te creëren. Hier dankt Dr. A. Lilienthal zijn bijnaam van ‘Witte Angel’ aan.
In de medische wereld van het Derde Rijk telde niet het individueel belang van de bij, maar enkel de obsessie van de verbetering van het ras. Het hoeft niet te verwonderen dat de wetenschappelijke wereld de praktijken van deze ‘arts’ vandaag als volstrekt misdadig en volledig onverantwoord beschouwt.
Wordt vervolgd.
- Login om te reageren