Toen Bard eenmaal het besluit had genomen om eerder met pensioen te gaan was hij even de gelukkigste man van Nederland.
Inmiddels was het drie uur geworden en koffiepauze. Bard nam plaats naast een oude vrijwilliger die ooit bij de Nederlandse Navy Sails diende en veel geheime operaties had mee gemaakt. Maar daar mocht hij niets over zeggen.
Sinds hij dat boek had gelezen bleef het hem maar bezig houden, zo boeiend had hij het gevonden. Han de Wit gaat in Ontwikkelingshulp heette het.